استئوكندروز شایعترین بیماری دردناك در انسان است. بیشتر بیمارانی که از استئوكندروز رنج می برند ، در صورت وجود روند ریشه ای تخریب در بافت های غضروف ، با وجود درگیری ریشه های عصبی ، كه درد شدیدی ایجاد می كنند ، درمورد وجود بیماری اطلاعات کسب می كنند.
این چه نوع بیماری است: "استئوكندروز ستون فقرات" و نحوه درمان آن؟
استئوکندروز ستون فقرات یک تغییرات پاتولوژیک پیشرونده در بافتهای ستون فقرات ، به ویژه دیسک های بین مهره ای و اجسام مهره ای با درگیری دستگاه رباطی ستون فقرات در روند دردناک است.
اصطلاح جمعی مورد استفاده در عمل پزشکی با توجه به طبقه بندی بین المللی بیماری ها ، نشانگر انواع بیماری های م affectثر بر ستون فقرات ، به عنوان "دورسوپاتی" تعیین می شود.
روند تخریب برای مدت طولانی ایجاد می شود ، اما می توان سرعت آن را کاهش داد و در برخی موارد آن را متوقف کرد ، همچنین عوامل احتمالی ایجاد کننده بیماری را از بین برد. گزینه های زیادی برای درمان استئوكندروز به بیماران ارائه می شود ، اما بدون نتیجه گرفتن ، آنها بارها و بارها به دنبال كسی هستند كه كجا می توانند به آنها كمك كنند.
اپیتراپی
درمان استئوکندروز با داروی درمانی سریع ، م effectiveثر و ارزان است. زمان ، کارآیی بالای سم زنبور عسل را در درمان مشکلات مختلف سیستم اسکلتی عضلانی ، به ویژه در درمان استئوکندروز نشان داده است. اپیتراپی استئوكندروز قرن هاست كه تأیید شده است ، اما اگر در گذشته همه چیز فقط برای نیش زنبور كاهش می یافت ، امروز یك برنامه پیچیده بزرگ ایجاد شده است كه به شما اجازه می دهد بر تمام اجزای استئوكندروز ، از جمله عوامل مستعد كننده تأثیر بگذارید و احتمال انتقال آن را مهار كنید. روند آسیب شناسی به گروه های بیرون زدگی و بین مهره ای.
این برنامه شامل موارد زیر است:
- نیش زنبور عسل؛
- ماساژ API ؛
- کشش و کشش ستون فقرات.
- اثرات ضد التهابی ، از جمله آماده سازی و پماد بر اساس عسل ، بره موم ، ژل رویال ، گرده ؛
- آرامش پس از ایزومتریک ؛
- توانبخشی آب
- ورزش یوگای پیچیده و غیره
وظایف ستون فقرات درمانی برای درمان ستون فقرات:
- از بین بردن درد و ناراحتی.
- کاهش التهاب
- آرامش عضلات.
- بازسازی دیسک های بین مهره ای.
- ترمیم تروفیسم در مناطق آسیب دیده.
با استفاده از روش درمانی درمانی ، استخوان و بافت غضروفی برای اقدامات مکانیکی ، ماساژ ، دستی و توانبخشی "انعطاف پذیر تر" هستند. فقط در این حالت می توانیم در مورد درمان واقعی صحبت کنیم ، زیرا اگر ستون فقرات آماده نشود ، احتمالات کافی نیست.
مجموعه روشها ، همراه با درمان صابون درمانی ، اثرات قدرتمند سم زنبور را افزایش می دهد. یکی از قدیمی ترین روش ها هنوز هم یکی از م mostثرترین روش ها برای ترمیم ستون فقرات است. با دلایل گسترده ای برای ایجاد استئوكندروز ، هیچ روش منفردی نتیجه ای كامل و طولانی مدت نخواهد داشت ، حتی سم زنبورعسل به پشتیبانی پیچیده ، ترمیمی و توانبخشی قدرتمندی نیاز دارد و بنابراین برنامه خاصی تدوین شد.
حداقل دوره 5 روز است ، بیمار در کلینیک است یا حداقل سه ساعت (بیمارستان روزانه) می آید. گروه بزرگی از متخصصان را در زمینه های مختلف درگیر کرد.
دلایل
دلایل توسعه استئوکندروز نخاع را در نظر بگیرید.
سن
این به دلیل تغییر در تعدادی از فرایندهای مربوط به پیری بدن ، به ویژه تغییرات هورمونی است. به دلیل آنها ، بافت استخوانی تراکم خود را از دست می دهد ، متخلخل می شود و خاصیت ارتجاعی دیسک ها را کاهش می دهد. عضلات ستون فقرات ضعیف می شوند ، مهره ها را در وضعیت مطلوب ضعیف نگه می دارند ، و اجازه انحنای ستون فقرات را می دهند. تغذیه بافتهای مهره ای خراب می شود. همه اینها باعث افزایش بار دیسک های بین مهره ای می شود ، ظرفیت استهلاک آنها کاهش می یابد ، که منجر به سایش سریع آنها می شود.
آسیب ستون فقرات
امروزه آنها دلیل توسعه استئوكندروز در جوانان هستند ، به دلیل سرگرمی های آنها برای ورزش های آسیب زا. حدود 90 درصد افرادی که در زندگی خود از ناحیه ستون فقرات آسیب دیده اند ، در نهایت با مشکلات کمر روبرو می شوند.
اضافه وزن
با افزایش وزن ، بار بیشتری بر روی دیسک های بین مهره ای وارد می شود ، آنها را سریعتر فرسوده می کند ، از خاصیت جذب شوک می کاهد ، که در نتیجه منجر به آسیب به اجسام مهره ای ، تشکیل ریز ترک ها در آنها می شود.
هیپودینامیا
یک مشکل بسیار فوری در دنیای مدرن ، هنگامی که یک فرد سبک زندگی کمی متحرک را دنبال می کند ، به خصوص با ورود فن آوری های رایانه ای به زندگی روزمره. از سن مدرسه ، شکل گیری وضعیت نامناسب منجر به انحنای ستون فقرات - اسکولیوز می شود. این امر با کمبود تن عضلات پشت نیز تسهیل می شود - یک قالب عضلانی که به خوبی شکل نگرفته است منجر به انحنای ستون فقرات می شود و در نتیجه ، بار اجسام مهره ها و دیسک های بین مهره ای به نادرست توزیع می شود. گردش خون ناکافی در قسمت های خاصی از ستون فقرات به دلیل کم تحرکی در ایجاد تغییرات اولیه تحلیل برنده در بافت مهره ای نقش دارد.
استعداد ژنتیکی
بین ناهنجاری ها در تکوین ستون فقرات با ژن های خاصی ارتباط وجود دارد. ظهور پوکی استخوان زودرس (تخریب استخوان) و اسکولیوز نیز از نظر ژنتیکی مرتبط است - مارکرهای چهار ژن مسئول سطح هورمونی ، تولید کلاژن ، جذب ویتامین D و اینترلوکین 6 مشخص شده است. بعلاوه ، برخی از مکان های ژن قدرت را تقویت می کنند و کشش دیسک های بین مهره ای.
بیماری های خود ایمنی
"تجزیه" سیستم ایمنی بدن می تواند منجر به ظهور یک فرایند خود ایمنی همراه با پرخاشگری ، التهاب و تخریب بعدی بافت غضروفی دیسک های بین مهره ای شود. به دلیل فرایندهای التهابی ، خاصیت ارتجاعی و جذب شونده دیسک ها از بین می رود که منجر به بروز استئوکندروز می شود.
بیماری های غدد درون ریز
اختلالات غدد درون ریز ، مانند آسیب شناسی غده تیروئید ، اختلال در عملکرد هورمون های جنسی زنانه می تواند بر کشش دیسک های بین مهره ای تأثیر منفی بگذارد. هورمون تیروئید تیروکسین سنتز کلاژن - ماده اصلی سازنده دیسک را افزایش می دهد. در صورت عدم عملکرد کافی تیروئید ، ویژگی های استهلاک دیسک به ترتیب کاهش می یابد.
مراحل
مکانیسم توسعه استئوکندروز. چهار مرحله پی در پی از تغییرات پاتولوژیک در دیسک های بین مهره ای وجود دارد.
مرحله اول - قبل از شروع علائم بیماری
روند تخریب دیسک از هسته پالپوسوس شروع می شود. ارتفاع دیسک خود کاهش می یابد و پارگی در آنولوس فیبروسوس ظاهر می شود. اما در این مرحله ، کل روند آسیب شناسی فقط توسط دیسک بین مهره ای محدود می شود. در این مرحله ، هیچ ناهنجاری بیوشیمیایی مشاهده نمی شود ، علائم بالینی وجود ندارد یا حداقل است. اولین شکایت از ناراحتی در قسمت خاصی از ستون فقرات ، جایی که روند دیسکوپاتی آغاز می شود ، ظاهر می شود و شکایت از خستگی سریع عضلات پشت نیز ممکن است ظاهر شود.
مرحله دوم پیشرفت روند است
ادامه تغییرات دیستروفی دیسک بین مهره ای ، تغذیه و فرآیند های متابولیکی هسته پالپوسوس را مختل می کند. این امر منجر به مرگ سلولهای هسته ژلاتینی (نکروز) و در آینده تخریب کامل آن می شود. در همان زمان ، تخلیه در آنولوس فیبروسوس به دلیل نقض ساختار کلاژن آن ادامه دارد. این امر بر روی ارتفاع دیسک بین مهره ای تأثیر می گذارد و فضای بین اجسام مهره ای را کاهش می دهد. آنها ناپایدار می شوند ، شروع به جابجایی در امتداد هواپیما می کنند ، و حتی بیشتر دیسک "صاف" و رشته های عصبی اطراف را فشرده می کنند.
مرحله سوم تخریب دیسک بین مهره ای است
در این مرحله ، سرانجام آنولوس فیبروزوس خاصیت بالشتی خود را از دست می دهد ، اما بار ستون فقرات به همان اندازه باقی می ماند ، بنابراین به دلیل توزیع نادرست الیاف کلاژن ، ترک ها و پارگی های زیادی در دیسک ظاهر می شود. آنولوس فیبروسوس تکه تکه شده است. با کاهش خصوصیات استهلاک ، بار روی دیسک توزیع می شود و فشرده سازی در یک منطقه بیش از منطقه دیگر رخ می دهد. آنولوس فیبروسوس از یک طرف بیرون زده و هسته پالپوسوس از طریق آن قابل مشاهده است. به این حالت برآمدگی دیسک گفته می شود.
مرحله چهارم - سخت شدن
در این دوره ، بافتهای دیسک بین مهره ای فرسوده با بافت اسکار "رشد" می کنند که خاصیت ارتجاعی ندارد. این کلیه ریز ترکهای آنولوس فیبروزوس را پر می کند. روند اسکلروز کردن همچنین شامل سایر بافتهای مهره ای مجاور ، به ویژه رباط های بین استخوانی است. تغییرات جبران ناپذیری نیز در هسته پالپوسوس رخ می دهد ، یا با بافت فیبری یا غضروفی جایگزین می شود. اگر استئوکندروز درمان نشود ، با عوارضی که ایجاد می شود خطرناک است: ایجاد و پارگی فتق بین مهره ای ، اختلالات حرکتی جدی به شکل پارسی و فلج اندام تحتانی و فوقانی ، احساسات ناخوشایند.
علائم
در عمل پزشکی ، سه نوع استئوكندروز با توجه به محلی سازی و علائم آن توصیف می شود - دهانه رحم ، توراكس و كمر.
استئوکندروز ستون فقرات گردنی
علائم این شکل از استئوکندروز با ویژگی های ساختاری ستون فقرات گردنی ، عبور بسته های عصبی عروقی توضیح داده می شود. تغییرات دیستروفی در فیبروزوس آنولوس اغلب در متحرک ترین مهره های تحتانی در سطح C5 تا C7 مشاهده می شود. به طور معمول ، تشکیل استئوفیت ها در فرایندهای جانبی در قسمت داخلی ، نزدیک به a. Vertebralis ، که منجر به فشرده سازی جزئی می شود. این وضعیت با آنژیوگرافی مهره ها مشخص می شود. علائم اصلی این بیماری ، ناشی از گردش خون کافی مغزی ، سرگیجه همراه با چرخاندن سر و خم شدن گردن در جهات خاص است.
دلیل اصلی فشرده سازی ریشه عصب کاهش ارتفاع دیسک بین مهره ای ، به دلیل کاهش اندازه عمودی است.
علائم استئوكندروز گردن رحم همیشه درد است. این می تواند به صورت سنگینی در گردن یا حاد ، تیراندازی به صورت تشنج ناخوشایند باشد. در تصویر بالینی استئوکندروز ستون فقرات گردنی ، علاوه بر سندرم درد ، سندرم های اصطلاحاً رفلکس نیز مشاهده می شود. این امر به دلیل فشرده سازی (فشرده سازی) ریشه عصب به دلیل کاهش ارتفاع و کشش دیسک است - به ویژه ریشه های ستون فقرات و گانگلیون های سمپاتیک مهره ای. و شایعترین سندرم فشرده سازی سندرم Nafziger است. این سندرم ضایعه عضله مقیاس قدامی و سندرم رادیکولار ستون فقرات گردنی را با فشرده سازی شبکه بازویی و شریان ساب کلاوین ترکیب می کند. از نظر بالینی ، خود را در درد عضله مقیاس قدامی ، تنش ، درد در کمربند شانه ، شانه ، اختلالات حساسیت به صورت هایپرستزی ، پاراززی و هیپوستزی ، ضعف عضلانی در بازو ، هیپوتروفی عضلات کمربند شانه ، تورم نشان می دهد. از منطقه سوپراكلاويكولار
استئوکندروز و سندرم های بالینی ضایعات ستون فقرات قفسه سینه
ستون فقرات قفسه سینه دارای ویژگی های ساختاری خاص خود است که باعث ایجاد علائم پوکی استخوان می شود. در این قسمت از ستون فقرات ، علاوه بر بار محوری ، حرکات چرخشی اغلب اتفاق می افتد. در نتیجه این حرکات ، اغلب قسمتهای قدامی اجسام مهره ای و قسمت قدامی دیسک بین مهره ای فرسوده هستند. در این مناطق ، تغییرات دژنراتیو-دیستروفیک ظاهر می شود ، نمک ها خیلی سریع رسوب می کنند و اسپوندیلوز تشکیل می شود. این مفاصل سر دنده ها و سل دنده ها را تحت تأثیر قرار می دهد - اسپوندیو آرتروز تشکیل می شود. به دلیل محدودیت دردناک قفسه سینه ، اندام های قفسه سینه رنج می برند و تحت تأثیر قرار می گیرند.
علائم استئوکندروز ستون فقرات قفسه سینه در اثر آسیب به رشته های عصبی سمپاتیک و گانگلیون های عصبی و اختلال در اندام های داخلی تعیین می شود. بنابراین ، در تصویر بالینی استئوکندروز قفسه سینه ، اغلب اختلالات حساس - هیپراستزی ، پاراستزی وجود دارد. آنها به میزان آسیب به رشته های عصبی و مهره ها بستگی دارند. اما در عین حال ، علی رغم ویژگی های مجموعه علائم استئوکندروز ستون فقرات قفسه سینه ، علامت اصلی دردناک است ، که دارای ویژگی های خاص خود است: در شب افزایش می یابد ، با لرزش ، خنک شدن ، چرخاندن بدن به طرف دیگر ، خم شدن بدن به جلوصاف كردن ستون فقرات باعث احساس خستگی در عضلات پشت می شود. علائم مشخصه اسپوندیو آرتروز در ناحیه قفسه سینه ، احساسات دردناکی است که با نفس عمیق ظاهر می شود. این در فضای بین دنده ای واقع شده است ، حرکات تنفسی را محدود می کند. به همان روشی که در استئوکندروز گردنی وجود دارد ، روند تخریب در مهره های قفسه سینه باعث کشش عضله در قسمت مربوطه می شود. اما ویژگی آنها - کشش عضلانی متقارن در هر دو طرف - از نظر مهره ای است.
مجموعه علائم رویشیشامل: افزایش حساسیت به درد (هایپرالژی) ، افزایش دما در ناحیه خاصی از پوست ، افزایش تعریق (هایپرهیدروز).
مجموعه علائم وازوموتوربا اختلالات اندام های قفسه سینه ، به ویژه قلب ، مشخص می شود. بر خلاف درد واقعی کرونر ، درد در استئوکندروزیس با چرخش بدن ، اعمال جسمی افزایش می یابد.
سندرم فشرده سازیبه دلیل برجستگی دیسک ها و فتق های بین مهره ای تشکیل شده است - فشرده سازی ریشه های عصبی با درد کمربند و کاهش حساسیت پوست در بخش مهره های مربوطه ظاهر می شود.
فشرده سازی ریشه های عصبی از 5 تا 10 مهره قفسه سینه می تواند منجر به اختلال در اندام های شکمی شود. در همان سطح آسیب ریشه ، نوروپاتی بین دنده ای نیز یافت می شود. این احساسات دردناک در فضای بین دنده ای و کاهش حساسیت در برآمدگی فشرده سازی ریشه است.
سندرم های بالینی استئوکندروز لومبوساکرال
علائم استئوکندروز ستون فقرات کمر از دو جز تشکیل شده است: علائم "مهره ای" ، به دلیل توزیع مجدد بار در مهره های کمر و علائم فشرده سازی ریشه های عصب ، منجر به اختلال در عملکرد حرکتی ، اختلالات حسی می شود.
علامت و نشانه اصلی استئوکندروز ستون فقرات کمر درد است. آنها می توانند به اشکال مختلف باشند:
- احساسات دردناک ، شدید ، در یک منطقه جداگانه در ناحیه کمر یا خاجی - کمر؛
- درد حاد ، داخلی ، دردناک در طبیعت در ناحیه کمر ، ناحیه مفصل ران ، زانو یا مچ پا - سندرم درد رویشی.
- احساسات شدید درد با بازگشت از ناحیه کمر ساکرومال به عضله پیریفورمیس باسن در امتداد عصب سیاتیک به سمت پایین - سندرم رادیکولار به دلیل فشرده سازی عصب سیاتیک ؛
- درد عضلانی - رباطی ، در نواحی اتصال دستگاه رباط عضلانی به سازندهای استخوانی ظاهر می شود.
با روند بیماری ، منحنی های فیزیولوژیکی ستون فقرات تغییر می کند - ممکن است افزایش لوردوز در ناحیه کمر (هیپرلوردوز) ، کیفوز یا اسکولیوز ، کاهش حرکات عملکردی در ناحیه لومبوساکرال ، کشش عضلات در مناطق خاص وجود داشته باشد.
عیب یابی
آموزنده ترین روش برای تشخیص استئوکندروزیس امروز MRI است ، اما رادیوگرافی و تشخیص سونوگرافی نیز می تواند وجود استئوکندروز را تأیید کند ، تنها نکته این است که تشخیص شدت تشخیص و گفتن اینکه برجستگی یا فتق وجود دارد دشوارتر است.
رفتار
داروی "بیمارستان" همیشه با این تشخیص نمی تواند به بیمار کمک کند.
درمان سنتی:
- درمان محافظه کارانه بی اثر ؛
- درد مسدود شده است
- تجویز ماساژ ، درمان دستی ، عصاره های بدون درمان ؛
- مداخله جراحی ، که البته ، یک خطر بزرگ برای بدن است.